Een dag uit het leven van advocaat-stagiair Jeannot Coomans

Jeannot Coomans (26): advocaat-stagiair met een lange adem houdt van meters maken. Na een werkdag trekt hij vaak zijn hardloopschoenen aan voor een snelle run. Zijn droom is om een keer een marathon binnen drie uur te lopen. Maar eerst wacht hem een andere uitdagende klus: zijn advocaat-stagiair periode binnen drie jaar afronden. De sportieveling vertelt over een vrijdag bij VDT Advocaten in Tilburg.

Op de fiets
Het kantoor van VDT is redelijk centraal in Tilburg gevestigd. Van verkeersdrukte heb ik gelukkig weinig last, want ik fiets altijd naar mijn werk – tien minuutjes doortrappen en ik ben er.

Voordat ik verderga, is het wellicht goed om wat over mezelf te vertellen. Ik ben geboren en opgegroeid in Maastricht. Na de havo heb ik in Tilburg de opleiding HBO-Rechten afgerond. Waarom in Tilburg? Omdat er daar meer juridische mogelijkheden waren dan in het Limburgse land. Daarna vervolgde ik mijn studieloopbaan aan Tilburg University, want dat was toch in de buurt. In februari 2020 studeerde ik af en werd ik beëdigd als advocaat-stagiair. Dat was tegelijkertijd het startschot voor mijn driejarige beroepsopleiding die ik bij VDT in Tilburg volg. Begin 2023 ben ik klaar.

Een advocaat-stagiair periode moet je trouwens niet te zeer vergelijken met een stage zoals je die bij andere bedrijven ziet. Sinds mijn afstuderen ben ik volwaardig werknemer van VDT. Ik ben al advocaat, alleen doe ik mijn werk nog onder supervisie van een patroon.

Prioriteren
De fiets staat in het rek en mijn kopje is gevuld met verse koffie. Tijd voor een blik in mijn mailbox: hoe staat het ervoor? Zijn er zaken die direct aandacht nodig hebben? Prioriteren, dat heeft elke dag de eerste prioriteit. Het leuke van mijn werk is dat je van tevoren nooit weet wat er gaat gebeuren. Dat is ook meteen het onvoorspelbare van mijn werk. Eén e-mail kan mijn hele dag omgooien. Dat houdt het spannend, maar voor iemand die erg van structuur houdt is het soms even schakelen. En zo iemand ben ik dus.

AVG
Vandaag krijg ik al redelijk vroeg een cliënt op bezoek. Hij wil een mobiele app ontwikkelen en wil alle AVG-aspecten goed dichtgetimmerd hebben. Dat komt mooi uit, want AVG is zeg maar best mijn ding. Na een klein uurtje verlaat hij tevreden het pand, mij met wat huiswerk achterlatend. Daar zet ik komende week mijn tanden in.

In onderhandeling
Later deze ochtend heb ik een call met een privacy officer van een gemeente. Hij heeft op privacygebied een verschil van inzicht, eufemistisch uitgedrukt, met een cliënt van me. Die cliënt houdt wel van korte lijntjes en heeft mij gevraagd rechtstreeks in onderhandeling te gaan met de tegenpartij. ‘Jullie spreken elkaars taal’, was zijn motivatie. Dat had hij goed gezien. De case is nog niet closed, maar er ligt een mooi compromis in het verschiet. Als ik de cliënt terugkoppeling geef, reageert hij opgelucht en dankbaar.

Als je naar Suits of andere rechtbankdrama’s kijkt, lijkt het wel of advocaten zich een slag in de rondte procederen. Dat is ook wel logisch, want gulden middenwegen en minnelijke schikkingen zijn niet zo goed voor de kijkcijfers – de kijker wil hard tegen hard.

Maar ik procedeer bijna nooit. Als ik mijn toga vijf keer per jaar aantrek, is dat veel. Dat komt deels door het rechtsgebied waarbinnen ik veel werk, privacyrecht. Daarin staat compliance centraal en dat houdt in dat je ergens aan moet voldoen. Veel ruimte voor multi-interpretatie is er daar niet. Sowieso doen we binnen ons kantoor liever aan preventie dan aan brandjes blussen en elkaar het leven zuur maken in de rechtbank. We zijn echte samenwerkers met een ondernemende instelling. Niettemin deinzen we niet terug voor een stevig robbertje procederen, maar alleen als het echt moet.

Opleiding
Na de lunch heb ik een relatief rustige agenda. Het geeft mij de kans om een uurtje aan mijn beroepsopleiding te besteden. Als advocaat-stagiair word je in drie jaar opgeleid tot advocaat. Een aantal dagen per kwartaal ga je de schoolbanken in en krijg je les over uiteenlopende onderwerpen, van ethiek tot juridische inhoud. Die lessen volg je samen met advocaat-stagiairs van andere kantoren. Erg leuk!

De krant
Onze receptioniste belt. ‘Jeannot, ik heb hier iemand van het Brabants Dagblad onder de knop met een vraag over privacyrecht. Mag ik hem doorverbinden?’ Natuurlijk mag dat. De verslaggever is bezig met een artikel over een datalek in een ziekenhuis en wil daarin iemand met inhoudelijke kennis van deze materie opvoeren. Ik vertel de verslaggever dat hij het goede nummer heeft ingetoetst en beantwoord zijn vragen.

Dat onze receptioniste de journalist met mij heeft doorverbonden, vind ik tekenend voor VDT. Bij veel kantoren zouden zulke telefoontjes bij een partner – of iemand anders op de hogere etages van het organigram – eindigen, uit angst dat een jonge collega iets verkeerd zegt en daarmee het kantoor in diskrediet brengt. Hier is dat gelukkig heel anders. We weten wat we aan elkaar hebben en geven elkaar vertrouwen.

Borrelen
Laat op de middag beantwoord ik nog wat e-mails en voer ik nog wat telefoongesprekken. Intussen zit de vijf al bijna in de klok. En het is vrijdag, dus tijd om naar ons werkcafé Vormvrij te gaan voor de wekelijkse vrimibo. Al snel is het gezellig druk rond de bar en aan de tafeltjes. Fijn dat dit weer kan, na twee jaar van veel thuiswerken en weinig sociale aangelegenheden. Veel collega’s vieren het einde van de werkweek met een biertje of een wijntje. De fles advocaat blijft onaangebroken.

Soms eindig ik de werkweek met een mooi, sportief toetje. VDT heeft namelijk twee skyboxen in het stadion van Willem II en in één daarvan zit ik bijna elke thuiswedstrijd. Ook al ben ik import-Tilburger; ik durf wel van mezelf te beweren dat ik een vrij fanatieke aanhanger ben.

Speciaalbier en hardlopen
Mijn avond eindigt bij Burgemeester Jansen, een gezellig speciaalbiercafé vlak bij mijn huis. De boog kan immers niet altijd gespannen staan. En behalve advocaat ben ik natuurlijk ook gewoon een jongen van 26.

Het weekend gebruik ik om te ontspannen. Zaterdag lees ik iets anders dan juridische kost. Ik ben groot fan van de boeken van Haruki Murakami, een Japans auteur met een geweldige schrijfstijl. De zondag gebruik ik voor een duurloop, meestal een kilometer of zestien. Dat moet bijdragen aan het voltooien van mijn missie: ooit een marathon binnen de drie uur lopen. Daarvoor moet je goed voorbereid te werk gaan, behoorlijk wat doorzettingsvermogen hebben en het tempo erin houden. Drie eigenschappen die me ook als moderne advocaat prima van pas komen.
Publicatie datum: april 2022