Een dag uit het leven van Journalist Martha van Bergen

Iedere week vertelt een media-professional hoe een werkdag er uit ziet. Deze week is het woord aan Martha van Bergen, Journalist bij en eigenaar van het Antilliaans Dagblad.

Voordat ik mijn dag beschrijf, misschien even goed te weten waar mijn dag is en hoe ik hier zo gekomen ben. Mijn dag speelt zich namelijk af op Curaçao. Daar ben ik net niet geboren, maar vanaf mijn tweede jaar wel getogen. Mijn ouders emigreerden vanuit Nederland naar het eiland en zijn er nooit meer weggegaan. Ik heb na de middelbare school zeven jaar in Nederland gestudeerd en gewerkt en ben daarna nog drie jaar op Aruba gaan wonen. Mijn man komt ook van Curaçao (jeugdliefde) en we hebben samen drie kinderen die op het eiland geboren zijn en inmiddels ons pad volgen en in Nederland aan de studie zijn. De oudste is inmiddels afgestudeerd en werkt.

Sinds ik geen kinderen meer thuis heb, hoef ik niet meer wakker te worden met een wekker. Hoe heerlijk is dat. Maar mijn automatische wekker is tussen half 7 en 7 uur, waarop de zon mijn kamer binnenkomt, in de tuin de wilde papegaaien kraaien en de honden blaffen.

Ik werk samen met mijn man bij het Antilliaans Dagblad, een Nederlandstalige ochtendkrant op Curaçao. Wij zijn de eigenaren dus het is hard werken met niet alleen journalistiek werk, maar ook de organisatie en het runnen van een business.

We beginnen om 10 uur ’s ochtends en dus start mijn dag rustig met ontbijt, koffie en gesprek. Als het nodig is doe ik wat boodschappen voor 10 uur, maar vandaag ben ik wat eerder naar kantoor gegaan om deze dag te beschrijven. Er is hier nog niemand en de airco staat te loeien. Het is lekker fris terwijl het buiten erg warm is (ook climate change hier).

Straks komen de collega’s binnen. Mijn taken bij de redactie zijn het aansturen van de redacteuren en samen bespreken wie wat doet. Ik ben ook degene die door de mail gaat en zo zicht heeft op wat er allemaal te gebeuren staat vandaag. Verder is er vandaag een Statenvergadering, dat is een vergadering van ons parlement. Daar gaat een collega naar luisteren (online) en verslag van doen. Ondertussen ga ik nog luisteren naar een vergadering van gisteren die ik niet heb kunnen afluisteren omdat deze nogal lang doorging.

Ik heb altijd een lunch mee vanuit huis en dat wordt meestal achter de computer genuttigd. Mijn ‘pauze’ bestaat dagelijks uit een belletje uit Nederland met een van mijn kinderen. Dan zonder ik me even af. Verder is het werk intensief, met een kleine redactie (vier personen) elke dag een krant in elkaar draaien.

Ik begeleid ook de stagiaire uit Nederland, van de school voor journalistiek. We hebben elke 3 tot 5 maanden een nieuwe stagiaire. Dat is leuk om te doen, dat begeleiden en enthousiasmeren.

Meestal ga ik rond 18.00 of 18.30 uur naar huis. Dan is het toch een lange dag geweest. Aan het einde van de dag, als iedereen ‘de bak’ (dit is de folder met alle nieuwsartikelen) volgeschreven heeft is het nog aan mij en mijn man de taak om te bepalen wat op welke pagina komt. Dat noemen we de indeling. Uiteindelijk gaat de avondploeg daarmee aan de slag: een indeler (die de krant daadwerkelijk indeelt met de door ons aangegeven artikelen en advertenties en foto’s op de pagina’s), de opmakers (die de layout doen) en de eindredacteur die alle teksten nog eens redigeert. Tussen 22.00 en 23.00 uur is de krant druk klaar, waarna deze door bezorgers midden in de nacht bij de abonnees bezorgd wordt.

Het komt vaak voor dat wij ’s avonds nog naar het nieuws kijken en de mail in de gaten houden vanuit thuis en we toch nog vóór de uiteindelijke deadline een stuk moeten schrijven omdat het belangrijk nieuws is. Ook worden we nog weleens geappt met vragen van de avondploeg. Wat dat betreft is er ‘never a dull moment’ en zijn we dag en nacht bezig met ‘onze krant’.

We hebben één dag in de week vrij, dat is op zaterdag. Want, omdat we een ochtendkrant zijn werken we altijd een dag vooruit. Zondag voor de krant van maandag, en tweede kerstdag of paasdag voor de krant van de volgende dag.

Het leuke aan ons werk is dat we altijd met verschillende onderwerpen bezig zijn. Er zijn bij ons geen specialismen en dat houdt in dat we schrijven over een feestje van vandaag of gisteren, maar ook het Statendebat en allerhande ingewikkelde politieke ontwikkelingen.

Die ene vrije dag, de avonden en de rustig startende ochtenden zijn de rustpunten in mijn leven. Gelukkig is er op Curaçao altijd goed weer en is zwemmen in de zee een heerlijke ontspanning. ’s Avonds hang ik meestal wat achter de televisie en kan ik enorm genieten van een romantische serie. De ochtenden zijn ook heerlijk omdat we dan nog rust en aandacht hebben voor elkaar en de honden.

Foto-onderschrift: een eindejaarsfeestje bij het Antilliaans Dagblad dat gehuisvest is in een monumentaal pand in de binnenstad en 'de mooiste redactie van het Koninkrijk' heeft. Op de foto medewerkers, freelancers en familie en vrienden. Midden voor, mijn man en ik.
Publicatie datum: november 2023