Leonard Bijlsma is drieënveertig en werd er pas door LinkedIn aan herinnerd dat hij vier jaar bij
VDT Advocaten in Tilburg werkt. Hij is, in willekeurige volgorde, advocaat, mede-eigenaar, curator, patroon, trotse vader, Zeeuwse Brabander (of Brabantse Zeeuw) en sparringpartner. En hij is vooral heel actief, blijkt wel als hij zijn werkdag beschrijft.
8.15 uur: onderweg naar een nieuwe werkdag Het regent deze ochtend niet, dus ik heb geen enkel excuus om niet met de fiets naar ons kantoor te gaan. Al trappende : visualiseer ik het verloop van de werkdag die zo gaat beginnen. Ik heb aardig wat taken op de planning staan. Gaat het me ook daadwerkelijk lukken om die volgens de planning af te werken?
9.00 uur: a walk in the park Eenmaal aangekomen op kantoor is het wel te merken dat de tijd van het thuiswerken voorbij is. In ons pand, vooral rond de koffiemachines, is het al gezellig druk. Ik zit net in mijn kantoor als er een collega binnenloopt, met zijn laptop onder zijn arm. Dat is beter dan zijn ziel. ‘Heb je een paar minuten?’, is zijn vraag. ‘Natuurlijk, ga zitten.’
De collega, een jonge en getalenteerde advocaat, is vastgelopen in een dossier en wil strategisch overleggen. Ik stel hem voor om een wandeling te maken door het Spoorpark, een mooi park tegenover ons pand. Even een frisse neus; dat leidt vaak tot dito inzichten. Ik stel wat scherpe vragen over de zaak. En spoor hem aan om vanuit een ander perspectief naar de casus te kijken. Het werkt, want ik zie hem denken. Terug op kantoor bijt hij zich met een hernieuwde blik en vol energie vast in het dossier. En het mooie is dat hij de oplossing zelf heeft bedacht. Samen hebben we letterlijk en figuurlijk stappen gezet.
10.00 uur: Teams-work Een pop-up rechtsonder op mijn scherm: tijd voor Teams. Met een klant praat ik bij over zijn dossier. Twintig minuutjes, dan zijn we allebei weer helemaal up-to-date en kan ik verder. Niet veel later staat de volgende online meeting op de rol. Binnenkort verzorg ik een workshop voor ondernemende Tilburg University-studenten. Met een medewerker van de universiteit bespreek ik die even voor.
11.00 uur: geen feestje Christine, onze supergastvrije receptioniste, belt: ‘Leonard, je afspraak is er.’ De aanleiding is helaas niet heel feestelijk: zijn onderneming is failliet gegaan. Daar komt heel wat bij kijken. Na het zakelijke gedeelte praten we nog even over hoe het met hem gaat. Ik kan iedereen sterk afraden om proefondervindelijk te ontdekken wat de persoonlijke impact van een faillissement is, want zo’n gebeurtenis hakt erin.
12.00 uur: in gesprek Nog een paar telefoontjes, voor de lunchpauze. Ik bel met de advocaat van een wederpartij over een casus. Dat gebeurt vaker, vooral bij wat complexere of technische materie. Het is dan vaak veel efficiënter om proberen afspraken te maken met een collega-advocaat dan de communicatie via de klant te laten verlopen.
Daarna nog even bellen met een klant die een stichting wil oprichten. Ik heb de statuten beoordeeld en licht mijn bevindingen toe. Die bevestig ik nog even per mail, zodat de notaris weer aan het werk kan. Waarvan akte.
12.30 uur: nog steeds op schema De dag is alweer halverwege. Opvallend: ik lig nog steeds goed op schema. Het zal toch niet dat ik de hele dag trouw aan mijn agenda kan blijven?
12.32 uur: niet meer op schema Het antwoord op die vraag komt snel: nee.
In het display van mijn telefoon zie ik de naam van een bekende ondernemer en die belt doorgaans niet om over het weer en vakantieplannen te praten. Nu ook niet. Hij wil een investeerder laten instappen in zijn bedrijf. We praten een tijd en met kritische vragen probeer ik alle ins en outs van de situatie op mijn netvlies te krijgen. Waarom wil de investeerder toetreden? Wat is het gezamenlijke doel? En zo zijn er nog veel meer vragen. Het antwoord op de vraag wanneer de klant mijn advies nodig heeft is niet heel verrassend: gisteren. Ik zeg niets toe, maar doe mijn best om dat te halen. Maar eerst haal ik wat anders: een broodje.
14.00 uur: krabbel en een koffie Ik moet even naar een klant toe in een naburige gemeente, om een handtekening op te halen op een overeenkomst die we voor hem hebben gemaakt. Net iets te ver voor een fietstocht, dus ik parkeer mijn fiets in mijn garage en pak de auto voor de rit naar het mooie Udenhout. De krabbel is snel gezet, maar nu ik er toch ben, nemen we meteen wat lopende zaken door.
Teruglopend naar de auto zie ik dat ik een oproep heb gemist, en wat zakelijke appjes heb ontvangen. In de auto bel ik de beller en appers terug. Wie zegt dat mannen niet kunnen multitasken?
15.45 uur: home sweet home De laatste etappe van de werkdag voltooi ik thuis. Ik bekijk nog wat e-mails. De goede bekende die begin van de middag mijn agenda goedschiks overhoop gooide, heeft me wat documenten gemaild die ik doorakker. Een uurtje later bel ik hem terug en deel ik mijn bevindingen. Telefonisch presenteer ik een plan van aanpak. De komende weken heb ik hier nog heel wat werk aan, maar ik zie voldoende aanknopingspunten om van toegevoegde waarde te zijn. Ik heb er zin in!
17.00 uur: Hallo Bas Bas van der Werf is een jonge ondernemer waarmee wij een gezamenlijke onderneming hebben: HalloLex, een online platform dat ondernemers helpt aan eigentijdse juridische documenten. We bespreken de laatste ontwikkelingen en hebben het over nieuwe online kansen.
17.45 uur: de pannen erop Van de jonge ondernemer Bas is het een kleine stap naar mijn kinderen, want die zijn ook jong en behoorlijk ondernemend. Ik pik ze op van de bso en luister aandachtig naar de verhalen die ze onderweg vertellen. Mijn vrouw is niet thuis, dus ik mag direct de keuken in: de pannen erop. Na het eten en nog een uurtje tijd voor elkaar leg ik de kinderen in bed.
20.00 uur: nog wat puntjes op de ï Met de kinderen bijna in dromenland klap ik de laptop nog even open. Ik mail met een collega over de VDT Outlaw Academy, onze eigen interne opleiding die erop gericht is jonge advocaten in drie jaar helemaal klaar te stomen voor de advocatuur van morgen. En dan is het mooi geweest.
’s Avonds werken is bij VDT absoluut geen must, maar ik vind het fijn om nog even wat mails weg te werken. En mijn agenda voor morgen te bekijken.
21.00 uur: morgen nieuwe kansen Ik had oprechte plannen om mijn agenda vandaag te respecteren. Dat is niet gelukt, maar daar kan ik stiekem best van genieten. Ik gedij nu eenmaal het beste te midden van een milde chaos, flink wat tijdsdruk en een niet-ophoudende stroom van telefoontjes, appjes, e-mails en aankloppende collega’s. Dat dat ten koste gaat van mijn plannen? Ach, morgen weer nieuwe kansen. ‘Life is what happens when you're busy making other plans’ schreef John Lennon ooit. Hij schreef ook ‘A Day in the Life’. Nou, dit was de mijne.
Publicatie datum: april 2022